W milczeniu

Pięknie i smutnie zarazem
Aniu,cóż czasem mamy potrzebę
milczenia...
Serdeczności przesyłam:)

"Nie dowiesz się o czym milczę." pewnie o miłości i
potem te całe związywanie ale czy już jest przyjaźń

Piekny wiersz, choc smutny...
Milego dnia, AnnWT :)

piękny. poruszające słowa, które i ja miałabym komu
powiedzieć.

Pięknie piszesz Aniu, tak bardzo prawdziwie.
Serdecznie pozdrawiam :)

O Boziuniu kochany!!!! Ania...
ja to sobie chyba kupię specjalną szafę...będę chodzić
po wszystkich ludzikach, których tu lubię, i zacznę
zbierać i chować do niej - te wszystkie samotności,
smutki, rozterki, problemy, niespełnione marzenia... a
milczenia to wiesz jak się boję...chyba zrobię z ciszą
porządek...jak Ty myślisz Aniu, udałoby się? wymyślić
dla ciszy tortury takie, że wrzeszczałaby jak szalona,
wniebogłosy;)))... ja chyba jednak naprawdę powinnam
zejść na ziemię, by poważnie się nad tym
zastanowić...z głową w chmurach się nie da, zresztą
mówiłaś, że Skorpiony tak nie chodzą prawda?:)) muszę
się więc poprawić, zanim mój zapał nie zamieni się w
słomiany...

Przyjaciółko moja, wiersz na tak, ale zbyt długo "W
milczeniu" nie posiedzę, wiesz, że zaraz zaczęłabym
się huśtać na nastrojach...:))))

Całuski Ci zostawiam:***

możesz, możesz, a słowa nie zniknęły..., czytać Twoje
wiersze to wielka przyjemność
Pozdrawiam

OOOOOOO czuć ten smutek i żal, bardzo wymowny.
Przytulam.

Podmiot liryczny wyraża żal, że z powodu postępowania
adresata, nie będzie już mogła obdarować go swoim
ciepłem, uśmiechem a także, dwoma słowami, których
znaczenia można się domyślać, to dwa magiczne słowa
kocham Cię. Pozdrawiam.

Chciałabym więcej tego wiersza bo mimo iz smutnie to
pięknie piszesz.

Takie to życie:)

Milczysz we wszystkich językach świata. Jakoś ten
ostatni wers mnie troszkę irytuję, bo wygląda na
nieskończony wiersz. Może tylko ja mam takie wrażenie?

Przepięknie Anno...Pozdrawiam serdecznie:)

Bardzo na tak :)

żałujesz... że go nie związujesz...a może to lepiej