Miliony kroków donikąd.
Zapomniałem,
Tak jak Ty zapomnisz, uwierz.
Nie kłamałem,
Mówiąc 'Kocham Cię', jak dureń.
Wspominałem,
Chwile w których było cudnie.
Nie płakałem,
Szkoda łez na pustą studnię.
Dojrzewałem,
W każdy dzień Twojej absencji.
Nie myślałem,
Spojrzeć prosto w oczy śmierci.
Układałem,
Wszystkie plany wciąż od nowa.
Nie skrywałem,
Nigdy żadnej prawdy w słowach.
Przemilczałem,
Każdą głuchą noc bez Ciebie.
Nie widziałem,
Kiedy życia sens mój przebiegł.
Byłem gotów,
Oddać wszystko w Twoje ręce.
Nie wiedziałem,
Że tak skończy moje serce.
~ Szusz. ( Mateusz Szulc )
Komentarze (7)
Dziękuję za komentarz. :)
ładny wiersz z nutką goryczy ...nikt nam nie mówił że
zawsze będzie pięknie ...a serce jeszcze zabije mocno
...uwierz :-)))))
pozdrawiam
Dziękuję wszystkim za komentarze i opinie. To cieszy,
że wiersze młodego poety, mogą zainteresować tych
nieco starszych; bardziej wyrafinowanych. :)
Editjoan - zgadzam się; serce zawsze tętni życiem. Raz
życiem drugiej osoby, innym razem - rytmem samotności.
Pozdrawiam.
Eowina - dziękuję za komentarz. Pozdrawiam również. :)
Magda - owszem; wiersz to muzeum żalu i goryczy,
płynącej z mojego serca. Przelewając słowa na papier
sprawiam, że znika ze mnie pewien ciężar smutku.
Pozdrawiam.
Karat - otóż to;
Życie to coś więcej,
Aniżeli tysiące serca bić.
Gdy tracimy szczęście,
Już nie chce nam się żyć.
Pozdrawiam ciepło.
A w tym życiu jest coś więcej,
niż tylko moje serce!
Pozdrawiam!
Wiersz przepełniony żalem, rozgoryczeniem. Życie bywa
niesprawiedliwe.Pozdrawiam.
Piękny wiersz, pozdrawiam :)
oj serce zawsze tętni życiem
ładny ten wiersz