Milknące milczenie

Chcę być sam, sam chcę być w tym domu,
Milczeć chcę, nic nie mówić nikomu...
W czterech ścianach w dyby zakuty
Do śmierci spowity w kajdany pokuty
Nie czekam żalu, nie czekam zbawienia,
Ja przyjaźń nawiążę z patronem milczenia...
W milczeniu jest wszystko: samotność i smutek,
Jest umartwianie, co przynosi skutek.
Milczenie oczyszcza, bo daje cierpienie
Jak woda z Jordanu – rozgrzesza sumienie...
Milczenie ból daje, a on
Z serca zrzuca miliony ton...
Milczenie jest i chcę go, lecz dlaczego
Pomimo tego pragnę głosu Twego?
I im bardziej cichnę, tym głośniej wołam,
Bo milczeć przy Tobie nigdy nie zdołam...

autor

skorpion

Dodano: 2005-04-07 18:35:51

Ten wiersz przeczytano 527 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie