Miłość
W szkarłacie ludzkich myśli,
za zasłoną zwykłych dni,
żyje takie małe coś,
co pozwala ziścić sny.
Miłością ją nazywają,
czystym ludzkim szkłem,
trzeba się nią opiekować,
łatwo można ja zbić?
wiem...
Delikatnie ją dotykać,
lekko i z uczuciem pielęgnować,
przed światem ją pokazywać,
dzielić się nią, nigdy nie chować.
Miłość dla wszystkich jest piękna,
czasami trochę zakłuję, zaboli,
jednak zawsze wyjdzie małe słońce,
więc kochaj do woli!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.