Miłość
patrzę na słońce widzę promienie
serce truchleje zmęczone czasem
nostalgia duszy niesie zwątpienie
kiedy sadzonki rosną pod lasem
wiekowe drzewa runem wysłane
nagromadziły ciepło w nadmiarze
miłości skrzydła w kąkol utkane
spełnieniem skrytych marzeń
drzewa pochyłe czas niweluje
kiedy drwal zetnie to liczy słoje
każdy do wieku sentyment czuje
zawsze Cię kocham kochanie moje.
autor
globus
Dodano: 2012-03-26 00:12:39
Ten wiersz przeczytano 478 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
pozdrawiam+
i tak trzymaj...
Bardzo miłosny wiersz :) Przeczytałem z wielką
przyjemnością :) +++
Podoba mi się to odniesienie do drzew-ja do nich czuję
ogromny sentyment i do wieku też,a szczególnie
do takich ciepłych dobrych wierszy jak Twoje:)))
Pozdrawiam ciepło
:-) az się uśmiechnęłam pod koniec :-) bardzo ładnie
:-)
Fajne wyznanie. Pozdrawiam.
Wszystko ma początek i koniec.
Chciałoby się usłyszeć takie wyznanie.
Pozdrawiam.
Zawsze tak kochaj:) Piekny wiersz i prawdziwe uczucie.
Pozdrawiam i Dobranoc.
"Kochaj mnie kochanie moje"- to jest prawdziwe
uczucie.
I kto powie,że nie warto dla niej żyć?
Chyba nie znajdzie się taki odważny!
Pozdrawiam i życzę kolorowych snów.+
"Zawsze cie kocham,kochanie moje"Az się
usmiechnęłam:)DOBRANOC!miłych snow+++
jak zwykle pięknie pozdrawiam i życze dobrej nocy