MIŁOŚĆ

Malino, z ciekawością i przyjemnością przeczytałam
Twoje wiersze, płynnie przeskakujesz z opisu w obraz i
na odwrót, ciekawie zestawiłaś smaki, zapachy, grozę i
klimat tamtego czasu...

Malino prowadzisz wspaniały blog.... czy starczy mi
czasu by zagłębić się w nim, by poznać całą historię i
tyle ciekawych opowieści. Pozdrawiam:)

a co dot. powtórki "dziewczynki" rozumiem, że jest to
osoba Twojej mamy,
może zamiast np "dla małej dziewczynki", użyj "małego
dziecka" lub inaczej wg uznania, unikniesz powtórki
wyrazu. Ale to Twój wierszyk i zrobisz dla niego co
najlepsze.

Piękny wzruszający opis - kapitalne zestawienie ze
zdjęciami, myślę, ze ciekawy pomysł na ewentualną
publikację. Pozdrawiam :)

**Valerio – masz piękne imię, to imię mojej ukochane
Babci .. to między innymi o niej opowiada mój wiersz

**Kianti – wiersz to specyficzny obiektyw duszy …
notuje czasem lepiej, czasem gorzej … im obiektyw
doskonalszy tym wiersz lepszy w odbiorze

** Iwono (Derkowska) – bardzo dużo piszę o swojej
rodzinie. Piszę w głównym blogu
http://szpakowedrzewo.blogspot.com/ ale też założyłam
specjalny blog http://malinowedrzewo.blogspot.com/ ,
gdzie są tylko rodzinne historie. Jak skończę „ sagę”
to wydrukuję w swojej pracowni i każde dziecko z mojej
wielkiej rodziny dostanie 1 egzemplarz, żeby wiedziało
jakie są jego korzenie i że przekazało następnym
pokoleniom

** Jagódko – na chwilę zgubił mji się Twój komentarz,
ale już widzę. Ta dziewczynka to moja Mamusia , to jej
historia i ona jest na zdjęciach, które pokazałam …
ech – pewnie dlatego dziewczynka siedzi w mojej
głowie. Gdybyś chciała zobaczyć zdjęcia to są tu:
http://szpakowedrzewo.blogspot.com/2013/10/miosc.html

** Mario t – miło spotkać kogoś stamtąd. Ja mieszkam
na zachodzie Polski tutaj mnóstwo ludzi ma kresowe
korzenie, pielęgnuje się tradycje i jesteśmy dumni.
Miasta, miasteczka nawiązują kontakt z kresowymi i
tymi „od Lwowa” i tymi „od Wilna” Nie tak dawno moje
miasto pomaggało małej miejscowości „Powiewiórki”
ratować kościółek, w którym chrzczony był Marszałek.
Mój brat jest konstruktorem , pojechał tam z cała
delegacją, trzeba było to zobaczyć i pomierzyć przed
zrobieniem projektu … byłam dumna, ze coś możemy
bezinteresownie dla Nich zrobić. To są wspaniali
ludzie.

**Krzemianko – wspomnienia to moja specjalność, pewnie
się starzeję (tak naprawdę to się już dawno
postarzałam)

**Weno, bratnia duszo – dziękuję za wspieranie od
samego początku

**Klaterku, potworze – sprawiłeś mi ogromną
przyjemność !!!. DZIĘKUJĘ że mnie tu zwabiłeś :)) nie
miałam pojęcia, że tak sympatyczna strona istnieje … a
skoro raz wlazłam między POETÓW to już tu zostanę do
końca strony i o jeden dzień dłużej.

**Tańcząca z wiatrem – dziękuję … wiersz jest
rzeczywiście nostalgiczny, jest w nim cała tęsknota
za utraconym światem … wyssałam tę tęsknotę z mlekiem
Mamy. Ech – w dzieciństwie lepiej znałam z opowiadań
ulicy Lwowa czy Złoczowa niż ulice Warszawy

**Ewo (Najdrowska) – dziękuję za uwagi na temat
interpunkcji … czasem sobie tak płynę i zapominam o
tym, że reguły istnieją, przypomnienie jest rzeczą
bardzo pożądaną

UWAGA: przeczytała tu komentarz o tym, że zbyt często
używam słowa „dziewczynka” Ten komentarz zniknął nie
wiem dlaczego. To był bardzo pozytywny komentarz ,
każda uwaga jest dla piszącego czymś dobrym. Pisząc a
potem czytają nie zauważamy pewnych rzeczy.
Autocenzura automatycznie się wyłącza, czerwona lampka
nie świeci. Spojrzenie z zewnątrz to dobra rzecz. Nie
wiem, komu mam podziękować za tamten komentarz .
Jestem tu nowa i jeszcze osoby mi się mylą.

Śpiew kanarka, co oszukał wojnę
zatrzymałam się dłużej na tym słowie, wiersz
niesamowity.
Pozdrawiam:)

**Jacku Z – dziękuję za tak wysoką ocenę … to dla mnie
miód na serce i chałwa

**Sotku – a jak mnie miło czytać takie słowa

**Bo mini – dziękuję ) awatar to moje zdjęcie z
czasów , gdy miałam 18 lat (prehistoria)

**Turkusowa Anno –dziękuję … ja też jestem Anna, tylko
malinowa

**Elko –pozdrawiam serdecznie

Znakomicie napisałaś swoje odczucia. Swoja drogą, to
uwielbiam słuchać takie opowieści. Zdjęcia na pewno
zobaczę. Pozdrawiam

opisałaś super.głosuję

Piękna refleksja i dla mnie szczególnie
miła.Pozdrawiam:)

Ciekawa architektura wiersza - z amfilada pelna drzwi
wiodacych od obrazow do emocji.
Podoba sie. :)

Bardzo ciekawa refleksja. Trudno opisać tamte dla nas
bezcenne chwile. Ja też jadłam chleb z cebulą i ten
smak pamiętam do dziś. Przywołałaś mi klimat z książki
"Szczęście z datą wczorajszą" J. Sztaudyngiera.
Pozdrawiam:))

Niezwykly wiersz wielki szacunek pozdrawiam

Mario stamtąd* ;)

Witaj na beju z wielką przyjemnością przeczytałam
historie słowem opisaną....pozdrawiam serdecznie.