miłość ...))
w zamyśle
dotyk miłości
ciepłem jest
mimo oddalenia
słowa są jak
plaster miodu
na serce stęsknione
nocą gwiazdy nucą serenady
księżyc szeptem dodaje
rozkoszne wyznania
kocham Cię
kocham
od nocy do świtania
kiedy pada
kiedy księżyc
słońce spać wygania
w bezwietrzne dni
i kiedy pod parasolem mokniesz
nawet wtedy kiedy czekasz
ze smutną miną
póżną godziną wypatrując z okna
wspomnień czar
unosi się z zapachem wieczoru
płonie kominek w domu
iskry skaczą z paleniska
miłością Cię swoją otulę
czas powrotu
już blisko
Ewa Iżbicka
11.03 2020 Ratingen
Komentarze (9)
Kocha się duszą pomagając sobie w przypadku rozłąki
wyobraźnią i pamięcią tego, co było.
Piękny wiersz. :)
Bardzo romantycznie i nastrojowo, pozdrawiam :)
Bardzo romantycznie i nastrojowo, pozdrawiam :)
Miłość daje ciepło.
Jak ogień w domowym kominku.
Niech się darzy Ewo :):)
ładnie o tęsknocie i oczekiwaniu
Pięknie wyrażone uczucie. Wiersz z klimatem.
Pozdrawiam serdecznie :)
Mam tak samo jak MAESTRO, nastrojowy i to bardzo:)
Dokładnie taka jest miłość, romantyczne, piękne wersy,
świetna puenta, pozdrawiam ciepło.
Nastrojowo, pozdrawiam