Miłość Anioła do Muzy

Rozłożył skrzydła nad błękitem niebios
Jasne piórka na skrzydłach trzepiąc
Wzniósł się ku górze z lekkością Anioła
Biła od Niego poświata gwiazd warta miliona

Śpiew Muzy pięknością w przestworzach płynął
Tak bardzo cieszył się Anioł, gdy ją usłyszał
Była dla jego duszy poezją
Rozbudzała w Aniele miłość, rozbudzała szaleństwo

Podążał za rozkoszą z jej ust płynącą
Choć wiedział, że na nic ta miłość gorąca
Samotność od wieków była im pisana
On w niebie. Ona na szczytach gór żyła sama

I tak co dzień przylatywał upajając się jej śpiewem
Anioł upadły.. zakaz wstępu miał już do bram niebios
Żyjąc natchnieniem swej Muzy, zbierał z jej policzków srebne łzy
Budując wspólny klucz do ich zaklętych serc..

autor

spokojna czasem

Napisany: 2005-02-22 Dodano: 2005-02-22 19:04:06

Ten wiersz przeczytano 551 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie