miłość w czasach udręki

pokryta deszczem skrywasz ramiona
pod okiennicami zdyszanych firan
tam się mieści cała filozofia
myśli, religia, moja historia
pozoru świata

widać cię w porach
ludzkich ignorant
gdy prędkość kroku wybiega spieszona
przed wątłość umysłu

rzadko bywałem w mym oknie na szczycie
choć liczyłem w głowie barwy kotów
biegnących po rynnach
w tej dolinie nędzy
często mylony szwadronem powiek
byłem senny

i noc mnie cicha zwinnie łapała
o świcie

kulisz się skrycie szronem spalona
niewierna ścianom w duszy rozpięta
na krzyż przyłożona
sprzedana różom
z sąsiedniego przedsionka

autor

Vicarious

Dodano: 2008-01-25 19:15:15

Ten wiersz przeczytano 489 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie