Miłość do grobowej nitki /bajka...

Kiedyś pajączek ruszył w zaloty
do czarnej muchy - pod stołem z drewna.
Myślała wtedy, że jest królewną,
a pająk księciem, co ją ozłoci.

Wnet rozłożyła skrzydełek dwoje
i wpadla prosto w pająka sieci.
Tu niewygodnie, trudno zaprzeczyć.
Pajączku miły, bardzo się boję.

Nie bój się, muszko, nic ci nie zrobię.
Kochać cię będę, szeptał jej z cicha,
a w skryciu myslał: gratka nielicha!
Pozwól, posłanie nam przysposobię.


Tak ją zapewniał, że jest kobieca,
w koło osaczał nitką pajeczą.
Weź mnie w ramiona, muszko, wyjęczał
i ... zjadł z miłości, tak, jak obiecał.

autor

australijka

Dodano: 2011-12-11 17:24:13

Ten wiersz przeczytano 2488 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie