Miłość w gruzach
Oni mieli
piękny dom,
z miłością
go zbudowali,
przez jeden
głupi błąd,
on wszystkie
marzenia
w nim spalił.
Zagubiona
w gruzach,
szuka resztek
nadziei,
teraz już
nie zaufa
nikomu,
pękniętego
serca nikt
nie sklei.
https://www.youtube.com/watch?v=guJ25FxCwmY
autor
Mariola Cuore
Dodano: 2015-01-19 19:57:19
Ten wiersz przeczytano 1540 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (41)
Twój smutek zrodził nowy wiersz, piękny wiersz,
pozdrawiam
Fałszywe i nie trwałe fundamenty są źródłem kłopotów
nie tylko w budownictwie. Gdyby serca budowały...
"teraz już nie zaufa nikomu"...do momentu az spotka
jej przeznaczonego. piekne i prawdziwe, niestety.pozdr
Życie - to nie tylko droga między narodzinami, a
śmiercią.
To także ślad, jaki pozostawiamy w czyimś sercu.
Smutek, smutek, smutek. Ale zawsze można próbować -
odbudować.
Pozdrawiam Ciebie Mariolu i ściskam mooocno-:)
W gruzowiskach domu zawsze zostaje fundament na którym
wszystko można wybudować. Niekoniecznie w tym samym
kształcie. Ale na to trzeba czasu który sklei też
pęknięte serce.
Serdeczności Mariolko paaa
Nie bądź smutna Mariolo
Przecież zawsze na gruzach
może powstać nowa, jeszcze
piękniejsza budowla.
Pozdrawiam serdecznie
Bardzo życiowy wiersz. Pozdrawiam.
aż za smutny
Oprócz czasu to pewnie nikt nie sklei. Mały błąd, duża
strata.
bardzo smutne to życie
smutny życiowy ...trudno złamane serce skleić ...można
jedynie miłością posklejać :-)
pozdrawiam :-)
Bardzo życiowy, a czy da radę odbudować?
Bywa i tak w miłości. Pozdrawiam:)
Piekny choc smutny...