Miłość jest jak Ziemia

Miłość jest jak Ziemia
Rodzi się z niczego –
Z garstki pyłu spojrzeń,
Westchnień, szeptów.
Na jej powierzchni
Mnóstwo kolorów emocji,
Lazurowe morza,
Błękitne oceany –
Czasem spokojne,
Ciche i łagodne
Nieraz zaskakują
Gwałtowną naturą,
Lądy zielone, żółte, białe –
Wszak to tylko niektóre,
Z nieogarniętej liczby barw
Ziemi...i miłości.
Nadzieję dają lasy równikowe,
Piaski pustyni rozwagi nas uczą ,
I że czas wszystko w stanie jest
Przemienić.
Białe lodowce
Tak zimne na zewnątrz
I nieprzystępne,
Odcięte od świata,
Potrafią stopnieć
Jak garść śniegu w zimie,
Gdy tylko ciepło dłoni poczuje.
Wszystko to ogień łączy
Z wnętrza –
Rozpala zmysły,
Żądze i pragnienia.
Wszystko to piękne
Lecz prędzej czy później
Jak Ziemia umrze
Tak i miłość zgaśnie
Bo nic nie jest wieczne...

autor

iana

Dodano: 2005-03-05 15:22:42

Ten wiersz przeczytano 687 razy

Oddanych głosów: 76

Rodzaj Sylabiczny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie