Miłość - moje szczęście

Trudno nazwać
miłość inaczej.
Przysięgać ze
nie istnieje.
Namiętnie oszukiwać
że oddycha się
powietrzem zamiast niej.
Budzić się
i nie widzieć jej
w zakamarkach palców,
końcówkach włosów,
na wargach księżyca.
Może jest ślepa,
szalona,
zbyt krótka.
Może piękniejsza
niż noc niż dzień.
Przedświtu czerwone kamienie.
Gdy trzymasz jego dłoń.
Gdy pieścisz jej ciało
wiesz że jesteś
czyimś szczęściem.
I to wystarczy.

autor

ELISABETH

Dodano: 2004-07-29 15:31:12

Ten wiersz przeczytano 538 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie