Miłość naszym żaglem
Opierasz się...
dając mi nadzieję,
włosy... szurają,
goniąc moje myśli
jak dobrze
gdy leżysz wtulona,
dłoń, wyciągam w górę
dotykając, nieba gwiazd
czy czujesz więź?
tak silną, delikatną
krzyk, naszych serc
woła jeszcze bardziej
ubrana w zapach
krople, porannej rosy
morzem, szumi brzeg
przelanej miłości
spojeni z naturą,
zniewoleni wiatrem,
płyniemy uczuciem,
miłość, naszym żaglem
autor
Cameleo
Dodano: 2009-04-20 20:00:21
Ten wiersz przeczytano 658 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Cudnie opisana miłość nic dodać nic ujać czyta sie ten
wiersz z wielką przyjemnością jest jak lekki podmuch
wiatru naprawde super.Pozdrwiam:)))
w sobotę już będę słuchać szumu fal i bedą mnie do snu
kołysać -prze ten wiersz już nie mogę się doczekać -
piękny -pozdrawiam
I to jest właśnie to!!!
Mmm, piękny wiersz. Pozdr cieplutko, +
dzisiaj dużo o miłości, ten wiersz niech będzie dla
mnie odpoczynkiem, bardzo piękny :)
Mi też się bardzo podoba.. naprawdę lekki i przyjemny
do czytania :)
zgadzam sie subtelny
Bardzo delikatny i subtelny wiersz. Przyjemnie się
robi czytając, a chyba właśnie o to chodzi w poezji.
delikatnie piescisz słowami jak opuszkami palców
ciepło i rozkosz....brawo....
Zaczęłam się kołysać, sama nie wiem czemu,ale to przez
nastrój tego wiersza. Pięknie
"zniewoleni ... płyniemy naszym żaglem "- piękny,
subtelny erotyk, jakże zmysłowy
i subtelny, podziwiam lekkość pióra.