Miłość nie jedno imię ma
Przyszła tak nagle w jesieni życia
nie ta cielesna co zdrady chowa
wyższego rzędu zmysłów odkrycia
co sprawia radość bo jest duchowa
weszła do serca na dnie się skryła
bawi słowami szczerym uśmiechem
oplotła ciało drzwi otworzyła
by mogła płynąć bezkresnym echem
przeszli już w życiu długi szmat drogi
żar serc gorących już dawno minął
bagaż doświadczeń nie jest ubogi
tylko wspomnienia wracają chwilą
ach powiedz miła jak to się stało
że swe tęsknoty tu przeżywamy
w strofach poezji aż się zachwiało
że tyle marzeń słowem dziergamy
otulmy myśli tkanym kobiercem
z ufnością popatrz mi prosto w oczy
obudź wspomnienia i patrzmy sercem
żurawim krzykiem niech miłość kroczy
wśród łąk zielonych pól zaoranych
widzę niezmiennie twoje oblicze
jak w wątkach filmów tych fabularnych
odkrywam duszę tonę w zachwycie
gdy w powszedniości codziennych zdarzeń
płynie muzyka co szczęście niesie
niech noc przynosi sny pełne wrażeń
przypomni ścieżki w dębowym lesie
Komentarze (14)
Dokładnie tak jest z Miłością :)
Piękny, ciepły i romantyczny wiersz, ale przecież o
dobrej i pięknej miłości warto właśnie tak pisać :)
podziwiam talent moc serdeczności
Pięknie namalowany słowem obrazek;)pozdrawiam
cieplutko;)
niejedno* imię i oblicze
to prawda, że miłość ma wiele imion i wiele twarzy,
najważniejsze żeby promieniała między ludźmi
pozdrawiam :)
Śliczny wiersz. Piękna miłość.
Pozdrawiam serdecznie :)
Pięknie o miłości , także zawsze piszesz pięknie też o
przyrodzie
Pozdrawiam Arturze i dziękuję :-)
Przepiękny :-)
Z przyjemnoscia czytalam.
Pozdrawiam :)
Piękny wiersz o miłości.
Pozdrawiam.
"Miłość jest ślepa i dlatego obmacuje."
- Manuela Gretkowska.
Pozdrawiam Art.123, a niby co ma robić?
Podziwiam pozdrawiam :)
Cudna liryka z niesamowitymi obrazami. Pozdrawiam :)