Miłość pandemii
Składam się z milionów komórek
Zawieszony pomiędzy życiem a śmiercią
Ludzie są bardzo zdolni
Moje komórki nie chcą ewoluować
Genetycznie
Chcą czuć ból emocje popędy samotność
Chcą kochać
I naturalnie za mnie umrzeć.
autor
tarnawargorzkowski
Dodano: 2021-03-09 11:29:12
Ten wiersz przeczytano 1120 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Komórki komórkami, rozum rozumem, obca krew podczas
operacji wtłaczana do organizmu a życie życiem. Każdy
z nas chce żyć jak najdłużej. Najważniejsze co po nas
zostanie i czy rozum uleci w "niebiosa". Ja
pozostawię swoje geny synowi, wnukom itd, to mnie
najbardziej cieszy. Fajny, ciekawy wiersz Robercie.
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego dnia :)
To są moje komórki i tylko moje i to ja mam prawo
decydować co chcę czuć i w jaki sposób.Nie
odbierajcie mi tej wolności wyboru wy ludzie bardzo
"zdolni".
to jest prawda ... umrzeć każdy musi ja też ...więc
odchodźmy z radością i bez żalu...
Raczej nie mają innego wyjścia choć słyszałem że
jeszcze jakiś czas po śmierci rosną włosy. A samotność
to raczej komórkom nie grozi czego i tobie życzę.
Pozdrawiam z plusem:)))
dziękuję dziewczyny i chłopaki jest mi miło
Wracam, bo wiersz nie daje zapomnieć.
Czas przewyższa przestrzeń.
Przestrzeń to tu i teraz nasze życie od do.
Czas to nieskończoność, to życie wieczne, wierzymy w
nie, bo człowiek nie wszystek umiera.
Non omnis moriar.
świetna refleksja Robercie,
serdecznie pzdrawiam:)
Niezwykle pomysłowo napisany wiersz,
a komentarz mariat/Marysi mnie rozbawił :))
Tak poza tym myślę, że jastrz ma rację, a co do
zdolności mózgu, to są one ogromne, w dużym stopniu
zniszczony, czy nawet w pełni nie wykształcony potrafi
się mocno regenerować, pozdrawiam wieczornie, Robercie
:)
Twoje komórki chcą za Ciebie umrzeć!!!
Toż to patriotyzm XXI wieku!
Jeśli masz Samsunga, 4 Nokie i najnowszą Xp18
to się nie dziwię - inteligentne bestie.
A zważ, że każda z nich potrafi kłamać...
Jak zawsze z przyjemnością do Ciebie zaglądam
Lubię ten Twój nie nachalny styl i lekkość słów
Robercie wierszem skłaniasz
do głębszego myślenia.
Zadumałam się. Pozdrawiam
Wewnętrzny patriotyzm ciała. To jest bardzo ciekawe!
Zdradzę ci tylko jedną myśl; odkąd weszły nocne
zmiany, w pracy między 3- cią a 4 rano, dzieją się
niesłychane procesy. Kilka tyś , nasze, szare komórk
są zastępowane tablicą nowych. I przekazywane
informacje.
Z podobaniem wiersz!
Pozdrowienia ślę
...az się zamyśliłam nad tymi komórkami...co one chcą
a czego nie...pozdrawiam serdecznie.
Dobra refleksja, warto przeczytać :) Pozdrawiam
serdecznie +++
Człowiek w swojej istocie jest doskonały i do tej pory
nie znamy wszystkich możliwości naszego mózgu. Nie
trzeba go zmieniać genetycznie, jeśli się go nie zna
dokładnie.
Dobry wiersz na te czasy... :)