MIŁOŚĆ POETY
Twój pokój na poddaszu
co wynajęła ci go jesień
ściany płochliwie milczą
ty chodzący boso w ciszy
w twoim lustrze śnieg pada
siadasz więc do stołu
kubek i dwie srebrne łyżki
tak cieszące się swoją nagością
zapijasz swoje błądzące myśli
myśli potargane twym życiem
wiersze pisać może i umiesz
pomyśleć o drugiej osobie
trudniejsze niż sonet napisać
serce łomoce swoją miłością
a myśli zbłąkane w chmurach
czy miłość zbudzi poetę
JNaszko
autor
JNaszko
Dodano: 2021-03-30 17:44:15
Ten wiersz przeczytano 889 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Miłość często budzi poetę - zwłaszcza ta nieszczęśliwa
;)
Pozdrawiam!
Poetycko bardzo.
Najłatwiej się pisze ze swojego życia...
Pozdrawiam :)
Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Poeci bez miłości nie do końca się odnajdują w poezji.
Tak mi się wydaje. Ale mogą się mylić. Co do wiersza
to bardzo dobra robota. Pozdrawiam serdecznie :)
Dobrze znaleźć Poezję w codzienności, nie zaniedbując
przy tym bliskich :)
"pomyśleć o drugiej osobie
trudniejsze niż sonet napisać"
- tak, bo Poezja to zaborcza Pani.
Pozdrawiam. :)
miłość jest natchnieniem poetów...pozdrawiam :)
ciekawie piszesz.
Z przyjemnością i podobaniem czytałam. Pozdrawiam
serdecznie:)
podoba mi się bardzo
+