miłość połamana
Do Pana....
Bezradność Tobie daruję.
Niemoc, która jest łaską.
Ty jeden potrafisz przyjąć,
przytulić co moją troską.
Dzielę się swym kochaniem.
Kruche jest… połamane…
Po ludzku egoistyczne,
tak jak niemowlę, bezradne.
autor
piguła
Dodano: 2007-01-23 22:08:33
Ten wiersz przeczytano 566 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.