Miłość róży do wiatru

zainspirowany tematem od Gałczyńskiego "Dzika róża"

pokażę ci mój drogi przyjacielu
dróżkę do mego skromnego serca
a wiec, że adoratorów było wielu
lecz moj każdy kolec ich uśmiercał

ta dróżka jest tuż za drzewa rogiem
za krzaczkiem z jeżyn i poziomek
a w słońca blasku zamieniają się w ogień
listki ich to iskrzący nieba płomyk

znasz je... od dziecka je odwiedzałeś
przytulałeś swym wielkim mocnym ramieniem
na swe lotne szybkie kolana brałeś
nie byłeś dla nich jak drzewa cieniem

przyjdź! ja cię proszę, bo tęsknię!
i z mych kolców ci potęgę wywróżę
a bez ciebie! bez twej mocy schnę
obejmij mój ty wietrze swoją małą różę!!!

autor

Majewski

Napisany: 2006-03-03 Dodano: 2006-03-03 21:40:56

Ten wiersz przeczytano 516 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie