Z miłości...

Ileż to razy można mi umierać..
Mą dusze i ciało już tu.. poniewierać...
W nagłym chłodzie w cieniu mroku..
W dali oddanego kroku...

Nie słyszę już słów Twych okrutnych..
Nie widzę już oczy Twych.. tak smutnych..
I nie chcę.. już okruchami nieba się łudzić....
Bo znów marzenie moje może się zbudzić...

A pragnę tak bardzo.. o święci...
I wzniosę do góry swe ręce.. przeklęci..
Walczyć nakazuje ma dusza...
Do Ciebie walczyć mnie zmusza...

Dla Ciebie me serce... dla Ciebie ma wiara..
Dla Ciebie chwila.. i nowa i stara..
Dla nas dalej droga prowadzi..
Tego nikt nie zgładzi...

autor

Julia

Dodano: 2004-05-22 22:30:54

Ten wiersz przeczytano 492 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie