Miłości

Nie wierzę już w miłość – mam prawo,
Ktoś kiedyś podeptał mi serce,
Nie pomogą przyjaciele
I ich wyciągnięte ręce.

Jakoś przejdę przez życie, – bo muszę,
Nie bójcie się, nic sobie nie zrobię,
Wcale nie chce abyście,
Musieli oglądać mnie w grobie.

Usłyszałam kiedyś, że dam radę,
Jestem młoda i będę długo żyła
I naprawdę byłoby lepiej,
Gdybym swoje podejście zmieniła…

Tylko jak patrzeć na świat,
Przez podziurawioną duszę,
Z własnym sercem na śmietnisku,
Gdy wciąż łzy kruszę…?

Rany się nigdy nie zagoją,
Nie chcę waszej litości!
I nie mówcie, że będzie dobrze,
Już nigdy nie zaufam miłości…

autor

iskierka_nadziei

Napisany: 2006-02-16 Dodano: 2006-02-19 14:01:59

Ten wiersz przeczytano 334 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie