Miłosne boleści

Widząc po raz pierwszy, Twoją twarz
radosną z bliska, wiedzialem, że będziesz mi bliższa, niż przyjaciół moich świat.
Miłość moja bolesna, jak do Izabeli, zabija mnie od środka, nie rodzi nadzieji.
Lecz czym się ona różni? Tego świat sie nie dowie, bo zgnębi i spali, chwile w fikcyjnej budowie.
Tak bardzo ja pragne spróbować Twych ust, lecz Ty wiesz, że to chore, nie spotkasz mnie już. Ty żyjesz normalnie, bez zbędnych mych słów, Ty kochasz już kogoś,
zwiedzasz głębię czerwonych mórz.
Nie wiem co robić, nie chce tak żyć, lecz jestem zmuszony, z myślami sie bić. Wybacz, że gwałcę Cię w myślach, to wszystko co mam, nie zrobie Ci krzywdy, bo krzywdzę się sam.

Dla D, za uśmiech, za dobro, za łagodność za sam fakt bycia.

autor

Dxm

Napisany: 2006-09-12 Dodano: 2006-09-12 18:24:19

Ten wiersz przeczytano 364 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie