Miłosny taniec
Dłonie swoje przeplatają,
ponad niebo się unoszą.
Zbliżają się i oddalają
ponad szczyty się wznosząc.
Gorącymi całusami,
delikatnie pieszczą siebie.
Jej usta niczym aksamit,
sprawiają, że On jest w niebie.
Nie ma tutaj nieśmiałości.
Strach? Nic wielkiego.
Przecież to taniec jest miłości,
On kocha ją, a Ona jego.
Niech ten taniec będzie wieczny,
myślą sobie zakochani.
W tej miłości są bezpieczni,
bo kochają się latami.
I choć przyszło im rozstanie
pomyśleli, że już się nie odnajdą,
złączyły się ponownie dróg rozstaje...
Bo dwa kochające serca zawsze siebie
znajdą.
Komentarze (10)
bardzo optymistyczne podejście do życia i miłości
I taka jest miłość:))
ładny wiersz o miłości, lubię takie czytać (pierwsze
cztery zwrotki udane, ale nad ostatnią warto
popracować, rytm siada, może by tak "I choć przyszło
im się rozstać /
myśleli, że się nie odnajdą, /
znów złączyła ich droga prosta. /
Kochające serca zawsze siebie znajdą." to też nie jest
idealnie, ale zawsze jakiś początek do obróbki :-)
pozdrawiam serdecznie :-)
No - no można popatrzeć. Niczym łabędzi, ale troszkę
ładniejszy...powodzenia
Mimo ciepłoty klimatu niedopracowanie wersów wręcz
odmawia plusik zostawić. No bo co to za rymy?
unoszą/wznosząc, oddalają/przeplatają, siebie/niebie
....
Toż to brzydka częstochowa. Poza tym po co z dużej
litery "Miłości i Kochające" , takie zapisy nawet w
pamiętniczku śmieszne byłyby.
Pięknie wytańczona miłość...
Pozdrawiam :)
Zaglosowalam na ten wiersz 100
razy.Przepiekny!!!!!!!!++++++++++++++++++
miłosny wiersz ale za to jaki piękny jest
...pozdrawiam
odnajdą się, bo dusze odczytają i zawołają tylko
zmysły czasem błądzą To radosny:) wiersz Serdeczności
fajnie, optymistycznie, byleby tak w życiu bywało choć
półtora raza częściej:)....