Mimo nienawiści
Chcę poczuć wolność,
Bez cienia wspomnień
Twoich oczu spojrzeń.
Nie potrafię
Bądź nie chcę
Oddać Cię przeszłości,
Boję się, że Twoja osoba
Już obok mej nie zagości.
Nienawidzę Cię,
A jednak nie mogę przestać
O Tobie śnić
Ani codziennie za Tobą nie tęsknić.
autor
aliud__curiosa
Dodano: 2017-06-08 17:09:24
Ten wiersz przeczytano 650 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Bardzo wymownie, pozdrawiam :)
Może i przejdzie, miłość takie zostawia ślady po
sobie...uroczy wiersz...pozdrawiam serdecznie
najtrudniej jest oddać ukochaną przeszłości :)
pozdrawiam :)
I to się nazywa bolączka istnienia;)))
Milosc bez wzajemnosci, jest trudna.
Jesli prawdziwie kochasz, pusc te Milosc, wolno,
nienawisc, nie jest tu wskazana, ale to moje zdanie.
Dobry wiersz, pozdrawiam.
Nienawidzę a kocham istne curiosum,
jak to się robi, to nie mój rozum.
ciekawa refleksja:)
do nienawiści jeden krok
zrobiłeś go za wcześnie
kolejny skok w bok
na moje nie szczęście
to parafraza ale boli ale może się uśmiechniesz;)
I to się nazywa miłość.