mimo wszystko
kwiaty w pąkach zaschły nie będzie
owoców
pozbawiony głosu ptak już nie zaśpiewa
na zmęczonej twarzy nie ujrzysz uśmiechu
ze zranionym sercem długo żyć się nie da
nie wypatruj słońca gdy zamglone niebo
woal oczy przykrył pozostała pustka
nie chcę żyć , by być tą-tą z raju Ewą
szczęście choć ulotne czasami ma usta
mój zakaz komentowania trwa -czytam więc i głosiki zostawiam-pozdrawiam słonecznie :)
autor
aanka
Dodano: 2008-06-10 10:03:56
Ten wiersz przeczytano 640 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Życie jest piękne, a piętno Ewy pójdzie za nami
wszędzie, więc nie bierz sobie tego tak głęboko do
serca, jak to wyraziłaś w wierszu.
...ze zranionym sercem długo żyć się nie da ...oj to
nasze serce dużo potrafi wytrzymać...mimo wszystko
,dlatego mimo wszystko trzeba dzielnie kroczyć do
przodu...a wiersz ładny, życiowy.
mimo wszystko pisz i udowodnij, że dajesz sobie radę
swobodnie, a rodzinka bejowa zawsze pomóc gotowa.
Można żyć ze zranionym sercem i wcale nie trzeba być
zgorzkniałym.Życie jest piękne i warto żyć nawet
wtedy , gdy los rzuca nam kłody.
"Kwiaty w pąkach zaschły.. " smutne, jakże trafne
kojarzenie smutku... i za to śliczne zakończenie..
"szczęście choć ulotne.." z wiarą.. Gratuluję.
Ewa była tylko jedna i została jako symbol,ale co Ewa
bez Adama?Tak czy inaczej zapowiada się ciężki rok
jako co nie zostało wymrożone to padnie od suszy,a
prawda taka że jesteśmy coraz bliżej raju,a oazy
zieleni będziemy szukać..Wiersz ładny i dobry w
odbiorze..
A mimo wszystko warto żyć i w ziemskim raju. O swój
los musimy walczyć same mimo wszystko, to jest
najpewniejsze liczyć na siebie, chociaż nieraz bywa
trudno. Wiersz ładny, taki prosto z życia.
Nie chcesz być Ewą wypędzoną z raju... ale wszystkie
takimi Ewami jesteśmy...To jednak nic... na ziemi też
bywa raj, który jest dla ciebie osiągalny.. tylko
poczekaj...