Miniony czas
mijają kolejne pory roku
liście opadły z drzew
kropla goryczy się przelała
słońce zza chmur nie chce wyjść
nadzieja tylko pozostała
trzeba w nią wierzyć
do końca dni
z liści opadłych serce ułożyć
na rozdroża z nim iść...
wirus wyzwala
złe emocje
otwarte i ukryte...
wróg niewidzialny
niszczy wszystko
tracąc kolejne dni
zima nadejdzie
obtuli śniegiem domy
bałwan z marchewką
życie nam rozweseli
może się orła na śniegu zrobi?
i tak skończy się
trudny rok bycia...
kowalanka
autor
kowalanka
Dodano: 2020-11-18 09:07:59
Ten wiersz przeczytano 675 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Dobrze, że jest nadzieja na lepsze jutro i oby tak się
stało, iż pandemia się wkrótce skończy, pozdrawiam
ciepło.
Skoro pozostała jeszcze nadzieja to nie jest źle...
Wierzę, że będzie lepiej.
Pozdrawiam serdecznie :)
Czas podsumowań teraz jest.
Dla mnie trudny bardzo też.
O nadziei piszesz, oby tak.
Jej życzę i w tym nadchodzącym Nowym ona była a
jeszcze na Boże Zdrowia,
wszystkiego co dobre.
Dobrego dnia.
Nadzieja umiera ostatnia...
Pozdrawiam :)
Pesymiatycznie, ale z wiosną poprawią się humory.
Re:Zosiak dziękuję:)pozdrawiam
Trzeba mieć nadzieję :)
"słońce z za" zza