W minutę po północy

Wszystko wtedy jest piękniejsze
Lepsze...
Gorsze czasem gdy zabraknie księżyca
Wtedy nic nie muszę
Nic nie jest złe i ostateczne
I noc jest niestraszna
Pogrążona we własnym niebycie
Zniewolona własną ciemnością
Przyćmiła się sama
Tak bosko... anielsko... nieziemsko
I coś się objawiło
Coś przemknęło cieniem na ścianie
I słychać było cichy pomruk
Jakieś szepty...
I czyjeś wołanie
Zapadły głębsze ciemności
Cienie znikały szamocząc się w swojej niemocy
A wszystko to działo się
Tak tajemniczo... magicznie... metafizycznie
W jedną minutę po północy

autor

tajki

Napisany: 2005-11-18 Dodano: 2008-12-19 15:52:56

Ten wiersz przeczytano 546 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie