Miód
Gdzieś wśród pól, na łąkach toni
owianych mgiełką stęsknionych serc
stałaś Ty, kwiat samotny wśród pąków
dusz
szelest cichy myśli mknęły z Mych ust
ostrożnie karmiąc marzenia stęsknione
kusząc drobnym pyłkiem z gwiazd
dla Ciebie
układam wianek słów
najcudowniejszą paletą barw miłości
Uciekłem w świat tajemny
gdzie rozum śpi, a serce łka
tworzyłem obraz niewieściej mgły
kształt cudowny, sylwetki natury
...szepcący potok, ciała Twój ruch
wijący się w zieleni doznań mchu
...nagości szczyt, powłoka puchu białego
w aksamicie niebiańskiego snu
...drżące owoce zmysłów fal
gdzie ręce stykają sie ich żarem
...i źródło doznań gry
efekt końcowy bajkowych chwil
Wszystko to umysłu wzór
choć spał to jednak tworzył
zapisane przecież ma ... kochać
nie wiedząc kto dzieło przeczyta
tak wszak udręczony pragnieniem
gorzkim wewnętrznym bólem
oddał słodkości litery miłości
co wabią niewieście serca
...słodycz słów
dla serca i duszy
miód płynący pragnieniem
miłości
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.