Miód życia

Była taka biedna, skromna i dziewczęca
Jak aniołek z nieba, Kopciuszek do wzięcia
Nie dziwcie się wcale, że straciłem zmysły
Rozsądek i rozum przed uczuciem prysły
I tak zachwycony jej cudnym obrazem
Stanąłem z Kopciuszkiem przed ślubnym ołtarzem

Dzisiaj moja pszczółka, nie biedna nie bosa
Kłuje mnie codziennie tak jak wściekła osa
Miodu też już nie mam i go nie zaznałem
Za to gorycz życia dogłębnie poznałem
I jej ciągle brzmiące natrętne brzęczenie
"Jesteś jak ten truteń w ulu obciążeniem"

autor

ar-tur

Napisany: 2012-05-21 Dodano: 2012-05-21 10:53:37

Ten wiersz przeczytano 584 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie