Miraż

Sen rozbił sie o marmurową posadzke,
szklana kula wypełniona marzeniami;
Huk był straszny,
bo to było chyba po dwunastej,
brzęk szkła na kamieniu,
deszcz dudnił o parapet..

w uszach ,na smyczkach temat dzwiękami tuli..

zbieram,

zbieram sen choć w proch rozbity,
o zielonych wyspach,
złocistych piaskach w które one ubrane..
palmy kokosowe,atole błękitne,
motyle,
papugi,
jaszczurki i ćmy nocne..

sen o niebie z milionem gwiazd,
o księżycu błyszczącym jak talarów kopy,
i o Tobie Mój skarbie,
Skarbie Szczerozłoty.

autor

Wazon

Napisany: 2011-01-01 Dodano: 2011-07-29 00:58:39

Ten wiersz przeczytano 616 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie