Misja na Marsa

Chciałbym być,
Obywatelem świata
I wymówić poprawnie
Imiona wszystkich ludzi
Na Ziemi.

Co się stało?
Ptaki zgubiły skrzydła,
A woda skrzy się,
Gdy dotykam ją dłońmi.

Słońce wstaje pod moimi
Stopami i leniwie
Głaszcze moje włosy.

Co się stało?
Chciałbym zrozumieć
Ciszę,
Chciałbym zrozumieć
Wszystko to co wolne,
Delikatne…

Niech nieme przemówi!

Chciałbym być
Obywatelem świata,
Zniknąć, stać się
Nowym pierwiastkiem.

Smutek wyszeptał
Całemu światu,
Wszystko o mnie,
O tym,
Że chcę leniwie kroczyć nocą,
Że chce być obywatelem świata.

Coś niewygodnie mi oddychać,
Powietrze nie wypełnia płuc
Jak dawniej,
Nie pasuje już do nich.

Ukradnę nocne niebo
I zrobię z niego
Zimowy szalik.

Obywatel świata…
Byłbym zaszczycony
Madame,
Lecz czy Pani
Czuje grunt pod stopami?

Proszę się nie bać!
Proszę pozwolić mi
Założyć Pani włosy
Za ucho i pozwolić poczuć,
Że umiem latać,
Tak jak umiałem to dawniej.

Polecę wtedy prędziutko
Po Mały Wóz
(bo Duży jest w naprawie)
I przejedziemy się razem
W nieskończenie długą historię.

Mam mieszane uczucia co do tego wiersza... Być może znów obudzę się w środku nocy, rozpalony chwilową weną i go doszlifuję?

autor

Obywatel MM

Napisany: 2007-01-03 Dodano: 2007-01-05 23:13:32

Ten wiersz przeczytano 412 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie