Mistrz - kropek

o niczym i o wszystkim ...

I kropla stanęła przejrzysta na stronie
W tej bieli absurdu bez cienia wyrazu
Przed chwilą w niebycie a teraz w koronie
Dalszego od pióra spostrzega rozkazu

Nie obojętna i bezmyślna także
Po sobie wciąż patrzy i czeka radości
Nogami przebiera ambitna jest wszakże
Spragniona wciąż czeka choć słowa zazdrości

Stoi tak stoi w biel wtulona ruchem
Jak kula samotna we wszechświata bramie
W światłości wciśnięta tej myśli paluchem
Wciąż nie wie co po niej w przestrzeni nastanie

W tym ruchu bezwiednym na galerze świata
Na żaglu wydętym białym skrzydłem losu
Stanęła i stoi na wieki i lata
Wsłuchana w melodię białości odgłosu

Na stronie żywota, w zamęcie spokoju
W koronie zachwytu stanęła ta kropka
Co dalej nastanie już pańskie mniemanie
A kropka się z kropką przecież kiedyś spotka ...

autor: inspektorek

autor

inspektorek

Napisany: 2006-10-16 Dodano: 2007-01-03 21:10:52

Ten wiersz przeczytano 747 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie