O mnie, o tobie...
Lekka, jak wiosenny wietrzyk
dusza podąża drogą życia.
Gorącym uczuciem spowita,
dotyka głębię miłości.
Skowronki weń śpiewają
pieśń ku chwale istnienia.
Nie waży trosk, lecz je wypiera
wszelkich radości zażywając.
Wpędza ją w wir rozkoszy
zamiłowanie do rzeczy błahych
- dusza sięga beztrosko
po owoce stworzenia.
Cudami natury się zachwyca,
opływając w spokój doskonały.
Gdy zaś znudzi się tym,
wypływa na szerokie wody.
Świat piękny i szeroki
roztacza zapach nieprzenikniony.
Wabią niepoznane kontynenty,
porywając w przypływie pragnienia.
Komentarze (1)
Nie jest źle ale tak jakoś sielankowo. Pozdrawiam
cieplo.