Mniej niż dziesięciu

"Czy ucho Twego sługi, Panie, dobrze słyszy?
Z misją strasznej zagłady ślesz dwóch towarzyszy?
Przed czynem śmiercionośnym mój Pan się nie waha?"
-Tak, klęcząc, Wszechmocnego pyta się Abraham.
Pan mówi: "Dawno przyszło do mnie oskarżenie
Przeciw miastom, ich wina o pomstę w głos woła,
Dlatego jeszcze dzisiaj w gruzy je zamienię,
Już wznosi się nad wzgórzem ciężki miecz anioła".

"Niech mą zbytnią śmiałością mój Pan się nie dziwi
I nie gniewa, lecz spytam - czy w owej godzinie
Na równi z bezbożnymi zginą sprawiedliwi?
Gdzie Boża sprawiedliwość, którą zewsząd słyniesz?
Wybacz słudze lecz jeszcze spytać się ośmielę,
Czy gdyby sprawiedliwych, wśród grzeszników grona,
Pięćdziesięciu mieszkało, mocą kary Bożej
Zmieszasz prochy pobożnych w pogańskim popiele"?

"Przez wzgląd na pięćdziesięciu kary nie wykonam".

"Spójrz, Panie, sługa nisko kłania się w pokorze
By spytać - gdyby pięciu z pięćdziesięciu owych
Zabrakło, całe miasto pod gruzami skona"?

"Czterdziestu pięciu znajdę - kary nie wykonam".

"Wybacz, korny Twój sługa nie zakończy mowy,
Gdyby liczba uczciwych mniejsza była trochę,
Nazwiesz wszystkich na równi niepotrzebnym prochem"?

"Znajdę dobrych czterdziestu - dwóm miastom wybaczę".

"Wiesz, Panie, o co spytam, nie spytam inaczej,
Czterdziestu sprawiedliwych byłoby przesadą
Nawet na tak gród grzeszny jakim jest Sodoma,
Zniszczysz jądro rozpusty razem z trzydziestoma"?

"Trzydziestu uratuje miasto przed zagładą".

"Trzydziestu? Zbyt pochopna była moja mowa,
Tylu mężów w Chaldejskim Ur nawet nie zliczę,
Przed gronem sług dwudziestu zasłonisz oblicze"?

"Dwudziestu mężów znajdę - miecz zagłady schowam".

"Nie odchodź! Stój! Zaniechaj podróżnego kroku,
Anioł drogi przed Tobą blaskiem nie wyścielił,
Co powiesz, gdybym liczbę owieczek z pobliskiej
Zagrody tu zapisał i przez dwa podzielił"?

"Przez wzgląd na dziesięciu zaniecham wyroku".

Abraham zamilkł. Cisza. Śle ukłony niskie,
Z każdym krokiem głębokość pokłonów podwaja
Odchodząc coraz dalej od chwały Szaddaja.

"Abrahamie - milczysz, wiesz, że mam świat w objęciu
I ja wiem, że znasz cyfry mniejsze od dziesięciu,
Dalej, śmiało, w licytacji zejdźmy do jednego"!

"Panie, wybacz słudze - jam lichszy od popiołu,
W Sodomie krewny mieszka i przez wzgląd na niego
Wiem, że możesz zawrócić z drogi dwóch aniołów.
Wybacz, rozmawiać z Panem sługa byłby skory,
Lecz gdybyś gniew od grzesznej odwrócił Gomory
I Sodomy - miast, które grzechem domy stroją,
Ja Twej boskiej natury już bym nie mógł pojąć".

autor

confessio

Napisany: 2011-12-13 Dodano: 2011-12-14 15:45:44

Ten wiersz przeczytano 503 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie