Moc tajemna
Mój stary wiersz z 2015 roku, ale jakże w przekazie aktualny
Moc zamknięta w gęsim piórze
lub w klawiszach komputera
coś pomiędzy wersem wiersza
jakąś mocą nas obdziela
Zasiąść każe nam nad kartką
pustą jeszcze i bez duszy
czeka aż pod Weny tchnieniem
czytelnika słowem wzruszy
Jak w muzyce fali drżenie
gdy wirtuoz strun dotyka
tak nam w rymach napisanych
poetycka gra muzyka
Wiersz powinien mieć melodię
jak pieśń Barda do słuchania
ma uroczyć magią słowa
kusić do stron przewracania
Nie ilości naszych wierszy
lecz zawarte w nich wartości
o poety piórze świadczą
oraz z Weną zażyłości
Komentarze (10)
Dobry, mądry wiersz.
Miło się czyta, tak to właśnie z Weną bywa trzeba się
z nią zaprzyjaźnić.
Dobry wiersz, lekko się czyta. Pozdrawiam.
Sama prawda ładnie w wierszu ukazana,
wena doskonale weń wykorzystana.
Pozdrawiam życząc miłego tygodnia :)
jest moc tajemna też gdy siada wiersz i ktoś przeczyta
.. chce się pisać więcej
bardo lekko napisany wiersz ...czyli wena na temat
odpowiedni i prawdziwy jest ... to jak barda płynąca
pieśń ...pozdrawiam serdecznie ...
Za M.N. "Taka jest moc pisania wierszy... "
Pozdrawiam z uśmiechem :)
...melodyjny, a zatem lekki...i absolutnie
ponadczasowy, szczególnie dla piszących poezję;
pozdrawiam...
Taka jest moc pisania wierszy... Pozdrawiam
serdecznie:)
Ładnie i trafnie powiedziane. Za komuny ilość miała
przekształcić się w jakość, ale to się nie sprawdziło.
Pozdr. M.