Modlitwa
Dla wszystkich, którzy mają swój własny raj...
Pragnę jeszcze raz
Rozłożyć szeroko ręce
Zanurzyć się w zielonej trawie i
Wonnym kwieciu
Wsłuchać się w śpiew ptaków
Ogrzewać twarz
Patrząc na słońce
Nie chcę wracać
Do szarego miasta
Do betonowych osiedli
I zgiełku codzienności
Błagam!
Nie pozwólcie mi się już więcej
Obudzić!
autor
{)i(}_Motylek_{)i(}
Dodano: 2005-04-18 13:09:29
Ten wiersz przeczytano 450 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.