Modlitwa

W pomroku Słońca
I w światłości cieni
Na początku końca
To co jest stałe w bólu się odmieni


Na krzyku ciszy
W swobodzie kajdanów
Gdzie głuchy wszystko słyszy
Przed sługą stoi korowód Panów
I smutek znów się cieszy

Gdzie biegną węże
Latają krowy
Tam ciemność jasnością zwana
Gdzie szlachetne męże
I głupie sowy
Tam śpi ma ukochana.

autor

Rafał.Obarek

Dodano: 2006-01-10 16:03:06

Ten wiersz przeczytano 526 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie