Modlitwa kropli
Matko
nie pozwalasz mi pozostać
na liściu
kamieniu
twarzy ludzkiej
każesz głębiej i głębiej
drążyć korytarz
wielkości ziarnka piasku
Matko
będę tylko chwilą
przeminę
i ślady wyschną
nikt nie zauważy
ale Ty nie zapomnisz
o swojej córce
wysłanej na ziemię
Matko
gdy tylko upadnę
pomodlę się o słońce
bo kiedy zabłyśnie
powrócę do Ciebie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.