Modlitwa smutnego księcia

Na szczycie świata
Modlę się o miłość
Ja – władca przestworzy
Książe aniołów

Już bliżej nieba być nie mogę;
Niż na śnieżnym dachu zacisznego Everest

Moje skrzydła smutno zwieszone w dół przeznaczenia;
Sypią białe pióra rozpaczy

Już bliżej szczęścia być nie mogę;
Niż wśród mego ukochanego ludu

Moje skrzydła usychają z tęsknoty za dotykiem mojej białej księżniczki;
Mego księżyca i słońca, mojego Nieba

Na górze pod gwiazd sklepieniem
Modlę się o uśmiech dla serca;
Które nigdy nie będzie do mnie należeć

Kryształowe łzy pofrunęły w śnieżną krainę

Niech będzie szczęśliwa

autor

Catherine Myosotis

Dodano: 2007-11-16 20:04:24

Ten wiersz przeczytano 433 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie