Mogę przestać być...
Dla mnie... Bo i tak już jestem smutna...
mogę przestać być
to przecież takie proste
gdy zgubi się moje ja
serce na pół rozdarte
dusza zaginiona
już wtedy nie będzie mnie
nie będzie nawet śladu
nie będzie już uśmiechu
nie będzie wylanych łez
nie będzie złości w myślach
przyjaciół w sercu
spojrzenia sennych oczu
zawstydzonych nagością
nie będzie głosu
nie będzie nic
a gdy mnie nie będzie
kto zajmie moje miejsce
autor
malutka_perełka
Dodano: 2008-05-16 23:30:03
Ten wiersz przeczytano 429 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Każdy ma swoje miejsce, którego nie zastąpi nikt inny.
Wiem, że trudno czasem w to wierzyć.
Wiersze rzeczywiście smutny, ale szczery i ciekawy.
Taka mala perelka a tyle smutku sie w niej miesci. Nie
mozna kogos zastapic... Wiersz szczery do bolu