Mogiła dobra

Stoję nad grobem mojego dobra
Żadna łza nie spadła , nie warto
Pochowałem tu moją nadzieję
ona najbardziej bolała
Złożyłem moje marzenia
już więcej nie będą mącić umysłu
Szczery uśmiech , radość ,
będzie ich wieczystym bratem

Już nie oglądam się za siebie
już nie wyczekuję spragnionych oczu.
Już ich nie będzie
umarły wraz ze mną
Niczym szatan , dotykiem
wszystko w zło zamieniam
Niszczę serca i ból pozostawiam
Zawodzę gorzko i rozczarowanie rozsiewam
Pogarda i okrutna litość moim cieniem
Znowu przegrałem …
Stoję na grobem własnego dobra
Chcę być wolny od wschodu słońca

autor

rufio

Napisany: 2009-05-03 Dodano: 2009-05-03 11:29:10

Ten wiersz przeczytano 573 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie