Mogiłka
Śp. Ewci
Stara mogiłka
pokryła się smutkiem
z zemdlałym płomieniem
zabitym zapomnieniem.
Maleńki szary grób
bez kwiatu, świecy
z bladym krzyżykiem
wyrytym krzykiem.
Nie ma łez na skopanej ziemi
modlitwy ni milczenia
żywot kruchy jak proch
wpadł w sidła zapomnienia.
21.08.2011r.
autor
Kaweczka
Dodano: 2012-11-01 15:24:29
Ten wiersz przeczytano 1024 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Ona jedyna ma zawsze żniwa.
Kaweczko tak to już w życiu jest, niestety:(
Pozdrawiam serdecznie:)
Droga kaweczko, chcesz poczytać moje wiersze ? cofnij
się do początku lat 2009 , tak było tego dużo, całuski
:)
Interesujący dobór epitetów. Poruszający smętną sferę.
Niestety z biegiem czasu ludzie zapominają o grobach
bliskich. To bardzo smutne ale prawdziwe. Choć
najważniejsze by pozostali oni w naszych sercach.
Poruszył mnie! bardzo++++++
Pozdrawiam serdecznie:)
takie mogiły płaczą o pamięć.. .wzruszający wiersz
Nie ma łez na skopanej ziemi
bo tam Bóg spoczywa
człowiek się rumieni
i strach się odzywa...:)+++
Pozdrawiam
wiersz z dedykacja
smutny i wzrusza
Wzruszasz do łez, tak bardzo przypomina to moją
sytuację... sercem pozdrawiam :)
Wzruszyłam się Twoim tekstem, smutno mi...
zapomniana mogiłka - jakie to smutne :-(
pozdrawiam.
Śmierć tylko zabiera jak leci,
a pamięć czasem pustką świeci!
Pozdrawiam!
Bardzo smutny, przejmujący wiersz...
Przepiękny wiersz nakłaniający do refleksji. Aż się
łezka w oku zakręciła. To przykre, kiedy przechodząc
przez cmentarz widzimy tyle opuszczonych grobów,
zupełnie zapomnianych. Nierzadko spoczywają tam
dzieci... Dlatego warto czasem zatrzymać się przy
takim grobie i zapalić lampkę...
Samo to słowo jakby wpycha w ten ziejący krąg
przemyśleń, każe lizać jego subtelne i z lekka dzikie
aluzje.
Smutna to pamięć... i wieczne odpoczywanie racz dać
jej Panie...pozdrawiam