W moim ogrodzie

ciekawy jesienny sonet. dobry w formie i w treści.
przeczytałem z dużą przyjemnością. pozdrawiam :)

Jesień już się kończy a po niej zima,
trzeba do wiosny jakoś przetrzymać!
Pozdrawiam!

Słońce jest źródłem życia biologicznego na ziemi, ale
również pokarmem dla oczu i duszy. Jego brak potrafi
wywoływać depresje.
Piękny opis ogrodu oczekującego zimy.
Pozdrawiam serdecznie :)

My też poczekamy, aż wiosenne słońce ogrzeje nam serca
i myśli...przed nami jeszcze zimowe dni...
Pozdrawiam serdecznie

-- no to byle do świat, a potem będziemy czekać
wiosny..

Śliczny, przyrodniczy sonet, pozdrawiam :)

a jednak jest ktoś zadowolony i czka na słońce które
dla innych jeszcze zaświeci ...

Podoba mi sie ten jesienny ogród w sonecie. Miłego
wieczoru:)

Podoba sie Sonet, klimat nostalgii i melancholii,
ukazyje jesien, smutna, zadumana, a wiersz, bardzo
poetycki.
Pozdrawiam.:)

*buro :)

Ja lubię jesień nawet ta zgnilizna mi nie przeszkadza.
Im chłodniej i bardziej biuro na zewnątrz tym ciepłej
i jaśniej wewnątrz :)
Miłego wieczoru :*)

Tak już jest - w sonetach często jest jesiennie i
pięknie.

Fred: gdy całą martwą zieleń jesienią toczy proces
rozkładu to ziemia nie może pachnieć migdałami... ale
można też mieć inne zdanie... pozdrawiam

Łał, melancholijnie, poetycko. Uwielbiam takie
klimaty. Może w drugiej zwrotce w pierwszym wersie
użyj " W sadzie jabłonie i nieme grusze" ...nie będzie
wtedy przecinka i będzie płynniej...Ale Ty autor i Ty
decydujesz co w Twoim sadzie :) Brawo!

Ta zgniliizna ziemi trochę razi mimo wszystko. Reszta
płynie fajnie, romantycznie. ;)