W moim raju
W moim raju
Tu na ziemi
Niczego nie trzeba
Może czasem
By być jeszcze
Odrobinę chleba
Łódką bujnąć się
Przez staw
Między łabędziami
Siorbnąć kawy
Boże spraw
Daj nam się pobawić
autor
Andrzej Błaszyk
Dodano: 2015-10-17 12:13:33
Ten wiersz przeczytano 1330 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Chleb, kawa i lodka - takie wyposazenie do przetrwania
w raju potrafie zrozumiec.
Dzięki Tomku i ci_sza
"łódką" Andrzeju i "odrobinę chleba"
oddzieliłabym odstępem, bo w tej chwili dziwnie się
czyta.
A gdzież Twój awatar?
I obyśmy się troszkę pobawili jeszcze:) Pozdrawiam.
"chleba ci u nas dostatek"
-za komuny mawiali...
"nie samy chlebem człowiek żyje"
-ci po nich wtórowali...
ja powiadam że bardziej niż chleba:
-rozumu nam trzeba.
Pozdrawiam pięknie:)
(Łódką)