Mój cmentarz
https://www.youtube.com/watch?v=xot8Ni0g63o
Znajome są mi tu ścieżki
i też znam prawie każdy krzak.
Tutaj krok jakby wolniejszy,
a cisza niczym zasiał mak.
Przychodzę zawsze z pokorą,
póki pamięć nie zawodzi.
Może nie być naszą wolą,
ale to miejsce pogodzi.
Pogrążając się w zadumie,
zapalam znicze na grobie.
Zapal ty- idący w tłumie,
zapalą kiedyś i tobie.
autor
andrew wrc
Dodano: 2019-10-29 09:57:46
Ten wiersz przeczytano 2309 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
(*)
Żegnaj i niech Najwyższy da spokój Twej duszy.
I tak zapalam od 15 laty na Beju światelka za dusze
ongiś mi drogie.
O Twoim odejsciu dopiero dziś sie dowiedzialam.
(*)
nic dodać nic ująć
Spacerując po plaży, czy lesie, warto nie zapominać o
kruchości życia, wszak nieszczęścia chodzą po
ludziach.
Życząc miłego dnia, ciepło pozdrawiam :)
Daje do myślenia.
Szczerze, to wolę wędrówki po lesie. Ale trzeba
znaleźć czas i na zadumę nad grobami.
Pozdrawiam
Tak to co roku wygląda.
A ja Ci powiem,że unikam cmentarzy,bo ogólnie to nie
lubię się smucić.
Pozdro Andrew.
Piekny wiersz i zaduma
Pozdrawiam serdecznie Andrzeju :)
Literówka, - ładnie poukładany
Wiersz łanie poukładany z ważnym przekazem:)
dziękuję również serdecznie pozdrawiam ...
Dziękuję bardzo: jastrz, Maria, karenka, mily, Waldi,
Anna, Najka, Kaczorek, Ania, zielonaDana, Iza, Arek,
yanzem:) miłego dzionka
Danusia dziękuję za tak piękny komentarz:) miłego
dzionka
Ps.Trafnie, z wyczuciem dobrana oprawa muzyczna.
Witaj Andrew. Cmentarze to takie miejsca gdzie czas
spowalnia i wskazowki sie cofaja. Nam zywym bardzo
potrzebne są te chwile spedzone w tych miejscach, bo
zmuszaja do spojrzenia na życie poprzez pryzmat
smierci. Tam czesto (chociaz na chwilę) zmieniają sie
nasze priorytety.
Adrew plastyczny, klimatyczny obraz roztaczasz przed
czytelnikiem, całość obramowana mądra puenta.
Moc serdeczności.