Mój czas
Z kamienia na kamień
Przeskakuje czas , podając mi ręce
Pokrzykuje na mnie i popędza
Moje życie zostaje w tyle
Traci minuty szczęścia
Zatrzymuje się wśród kwiatów
Nad brzegiem jeziora
Patrząc w oczy brązowe
Nie rozpoznaje błysku
Nie pamięta lat
Nie wierzy obrazowi
Nie chce mnie znać.
autor
resztka
Dodano: 2009-04-03 21:00:52
Ten wiersz przeczytano 481 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Czasami lepiej zostać w tyle i zatrzymać się w
miejscach dla nas szczególnych. Życie - no cóż-pędzi
nieubłagalnie, ale to my tworzymy swój czas.
Pozdrawiam z plusem Janina61
Niestety czas płynie nieubłaganie , a my razem z nim ,
i chcąc nie chcąc, nie może być inaczej. Wszystko
przemija, lecz my możemy zadecydować chociaż o tym,
jakie będą nasze wspomnienia - to także wiele.
Pozdrawiam ;)