Mój Dom
Wciąż mam przed oczami
obraz tamtych dni.
Wielkiej burzy,
po której nastawała cisza.
Wielki krzyk,
płacz,
łzy rozmazywały cały obraz.
Wszystkie postacie widzę jak przez mgłę,
a jednak są,
słyszę je,czuje.
Pęka kolejne szkło.
Tak to mój dom.
I nagle znowu krzyk,
płacz , i co?
Nic.
Za chwile znowu nastanie spokój.
Komentarze (3)
Niestety, ...wciąż zbyt wiele jest takich domów.
Ważne, aby nie powielać "obrazu tamtych dni.." w
naszym dorosłym życiu! Masz rację Mist. ten wiersz
wywołuje emocje...
słonik potwierdzam, poruszające dzieło
Wiersz ukazuje i oddaje klimat niespokojnego domu ,
burzliwy , niespokojny czas, wracają wspomnienia ...