Mój ekran

tym co na czacie

Żeby przerwać ciszę,
Przed ekranem siadam,
Z nadzieją, że kogoś zobaczę,
Piszę do ludzi i cicho płaczę.

Ludzkie losy poplątane,
Tragedie i rozpacz
I wtedy się zastanawiam,
Odejść? Czy zostać.

Wpatruję się w ekran
I oczom nie wierzę,
Są tutaj i tacy, co ludzi
Traktują jak zwierze.

Refleksja przychodzi,
Toż to także ludzie,
Nie ma tutaj przyjaźni,
Ulegamy złudzie.

Więc po co przychodzę?
Czego oczekuję?
Siedzę sobie cicho,
I w oczy nie kłuję.

Stracone złudzenia,
Marzenia stracone,
Bo to tylko ekran...
I wszystko skończone.



Luba

autor

Luba

Dodano: 2004-12-12 08:00:22

Ten wiersz przeczytano 1137 razy

Oddanych głosów: 36

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie