Mój krzyż
W cierpieniu wywyższasz do chwały
przybliżasz do siebie mą myśl.
Me łzy co chwilę ocierasz.
W mym bólu znajduję Cię.
Krzyżem łączysz mnie z sobą.
Twa miłość w tym znaku tkwi.
Na krzyżu oczyszczasz me rany,
nadajesz cierpieniu sens.
Boleść jest miodem z Tobą,
do walki szykujesz mnie.
Pokonam ciężary ziemi,
by niebem upajać się.
Bo wiara zwycięża smutek,
napawa radością gdy
wiadomo, że jest ktoś obok
kto nie zostawi na dnie.
Komentarze (1)
Magduś - spróbuj zmniejszyć liczbę zaimków, ot
chociażby z ciekawości, na ile uda się poprawić
odbiór wiersza, w tej wersji zaimki wyraźnie zatruwają
wiersz.