Mój książę i sól
Tracę cię książę
z rąk się wymykasz
żałujesz kilku słów
w sercu miłości zacicha muzyka
brakuje pokarmu dla życia i snów
kołyszę tęsknotę
niech zaśnie i we śnie
niech czas już uśmierzy ból
odchodzisz mój książę
a ja wiem nareszcie
że miłość prócz cukru
ma także i sól
autor
Kryha
Dodano: 2009-02-11 10:45:44
Ten wiersz przeczytano 545 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
czysta poezja
Ten wiersz jest piękny,pisz tego typu,będę z
przyjemnością czytać.
witaj .. nie mam jak CI INACZEJ ODPISAC wiec wykasuj
.. nie robie tu niczego dla TOPa.. ale.. bo mnie
przyjaciele zmusili doslownie.. bym zaczela wstawiac
..pisze to co czuje . przezywam i dla nich .. a
dowartosciowuje sie wlasnie na takim portalu . kliknij
do mnie na gg ..jesli !! lubie ludzi .. :))) pozdrowka
.. vi ...
Puenta jest piękna! Soli niekiedy więcej niż cukru.
Czas nie leczy ran, on tylko przyzwyczaja do bólu, i
tak właśnie jest. Każda miłość, która odchodzi rani,
lecz żyjmy wiarą, że kiedyś zjawi się taki PRAWDZIWY
książę, który przy zostanie na zawsze. Ładny.
umyka nam wiele słow bliskich,zostają nie liczne w
pamięci więc je pielęgnujmy. Pozdrawiam
Nie rozumiem ostatniej metafory, "że miłość prócz
cukru ma także sól" brak tu sensu i logiki. Hymm
...powszechnie wiadomo, że sól jest podstawową
przyprawa rozmaitych dań, idąc tym tokiem rozumowania
sól jest złym słowem kluczowym wypowiedzi autorki
ponieważ jak wiadomo bez soli potrawa była by mdła,
czyli autorka jakby się rozpędziła stosując takie
zestawienie słów, bo miłość bez soli także była by
mdła, nijaka.
ładnie napisany wiersz, gdy miłość odchodzi ma smak
słonych łez
nie lubię rozstań ,ale z nich składa się życie ,
płynny wiersz ,ładny
...ma także gorycz i ból, wiersz ładny